Home / Media / Geschiedenis van Sophiapolder in beeld gebracht

Geschiedenis van Sophiapolder in beeld gebracht

,,Kijk eens naar die kleuren en die golven in het zand, geweldig.” Thomas van der Giessen kende ze ook nog niet toen hij opdracht kreeg de Sophiapolder in Hendrik-Ido-Ambacht te filmen.

[PICTURE-335088]
© Milan Rinck

Thomas van der Giessen: ,,Met eb is het hier nog mooier.”

Hij komt nota bene zelf uit het dorp. Dat er achter al die bedrijven en stukken braakliggende grond een heel stuk natuurgebied met een lange geschiedenis ligt, dat was hem ontgaan. ,,Veel mensen rijden hier over de dijk zonder dat ze dat weten”, heeft hij gemerkt. Sinds hij bezig is met de film, moet hij het vaak uitleggen. Ambacht Samen, de stichting die tekende voor de bouw van een inmiddels geopend bezoekerscentrum in de Sophiapolder, nam het initiatief om het verhaal te verfilmen en kwam als vanzelf bij dorpsgenoot Van der Giessen terecht. Diens bedrijf Aktefilm is gespecialiseerd in documentaires.

Voor de filmmaker ging een wereld open, een wereld die de stem van Sophia Polder krijgt. ,,Haar achternaam klopt eigenlijk niet, want het is geen polder meer. Maar dat was het eeuwenlang wel.”

[PICTURE-335087]
© Thomas van der Giessen

Een paar jaar geleden werden de dijken doorgestoken en ontstond een zoetwatergetijdengebied. Een lange loopbrug maakt het mogelijk het gebied te bewonderen. De bezoeker is alleen afhankelijk van vrijwilligers, die een paar keer per week een veerdienst verzorgen.

Zandbanken
Als het water met eb vertrekt, ontstaan de zandbankjes, waar Van der Giessen zo verzot op is. Hordes vogels blijken ze al net zo leuk te vinden. Eeuwen geleden moet het hier net zo geweest zijn, al ontbraken toen de uitzichten op Nedstaal, de containerterminal en de nieuwbouw van Fokker aan de horizon. Dat wil niet zeggen dat er toen niets gebeurde: aan de Zwijndrechtse kant lag en ligt de Galgeplaat: ,,In het Noordpark was ook een galg, maar daar werden mensen opgehangen die al gedood waren. Op de Galgeplaat werden levende mensen opgehangen, tot ze stierven.”

[PICTURE-335090]
© Thomas van der Giessen

Verantwoordelijk voor de ophangingen was de baljuw van Zuid-Holland. Voor Van der Giessen is het een mooie aanleiding om het verhaal van de koppige Ambachtse boer te doen. Die weigerde zijn mooiste koe af te staan aan de jaloerse baljuw. De man zocht zelfs graaf Willem III op in Valenciennes om zijn gelijk te krijgen. Dat lukte. Met de baljuw liep het minder goed af. Het verhaal van de Sophiapolder begint pas veel later. Het eiland dankt zijn bestaan aan de Dordtse bankier Herman de Kat, die in 1856 drie zandbanken omringde met dijken. Hij vernoemde het eiland naar de toenmalige koningin Sophie.
Het gebied werd voornamelijk gebruikt als landbouwgebied, maar op de noordelijkste punt hebben ook scheepsslopers lang hun werk gedaan, zoals ze dat ook aan de Ambachtse kant van het water overal deden. Ze hadden er zelfs zes huisjes staan, maar die zijn al heel lang geleden verdwenen. Tegenwoordig is alleen de scheepssloperij van Stolk nog over. ,,Vanuit hun kranen hebben we prachtige opnames kunnen maken”, vertelt Van der Giessen.”

Historisch document
Hij heeft er een historisch document van gemaakt. Vogels ontbreken natuurlijk niet, maar de natuur speelt geen hoofdrol: ,,Dan zou je hier uren moeten gaan liggen om echt bijzondere vogels te spotten. De historische verhalen krijgen daarentegen alle ruimte. Hij heeft er veel onderzoek voor gedaan met het Historisch Genootschap.

[PICTURE-335089]
© Thomas van der Giessen

Vervolgens is hij aan de slag gegaan met zo’n vijftig acteurs, vooral van toneelvereniging Atos. Ook burgemeester Jan Heijkoop speelt een rol. Voor alle acteurs regelde hij historische kostuums: ,,Dat was nog een flinke klus, want we moesten kleding uit verschillende tijden hebben en ook nog binnen het budget blijven. Niet alles werd in de Sophiapolder gefilmd. Ook het Patriciërshuis en de Raadtskelder in Dordrecht bleken mooie historische decors.

De film Mijn naam is Sophia duurt 35 minuten en gaat op 3 oktober in première in het Ambachtse theater Cascade. Daarna zal deze regelmatig te zien zijn in het bezoekerscentrum of in De Brommert, het onderkomen van het Historisch Genootschap.

Top