Het laatste hoofdstuk van deel IV van mijn boek is af en inmiddels verstuurd aan de redacteur. Deel IV gaat over ‘Mijn leven met NAH’. Het hoofdstuk ‘Beëindiging dienstverband’ was een pittig hoofdstuk om te schrijven. Nadat ik was afgekeurd en de loondoorbetalingsdoorverplichting voor mijn werkgever was beëindigd, moest het dienstverband nog worden beëindigd. Dit heeft uiteindelijk acht maanden geduurd en de kantonrechter heeft op mijn verzoek het dienstverband ontbonden. Na de uitspraak van de rechter heeft de financiële afwikkeling nog eens drie maanden in beslag genomen. Het is allemaal inmiddels 2,5 jaar geleden dat dit heeft gespeeld, maar met het schrijven lijkt het of ik er weer midden in zit. Waarom het allemaal zolang heeft moeten duren beschrijf ik mijn boek.
Inmiddels heb ik alle hoofdstukken van deel III van mijn boek van de redacteur geredigeerd retour ontvangen. Deel III gaat over mijn re-integratie en alles wat hier om heen heeft afgespeeld. Ik ga deel III weer lezen en aanpassen aan de hand van de suggesties, op- en aanmerkingen en tips welke ik van de redacteur heb gekregen. Leuk werkje voor de komende feestdagen. Nadat ik alle hoofdstukken heb nagekeken en daar waar nodig aangepast stuur ik deel III in zijn geheel weer aan de redacteur voor een laatste controle.
Rest mij alleen nog om de drie hoofdstukken uit deel II ‘de revalidatie’ af te gaan ronden. Ik heb het moeilijkste voor het laatst bewaard. In grote lijnen zijn de hoofdstukken geschreven, maar ik moet hier nu een goed verhaal van maken. Dat wordt lezen, lezen, knippen en plakken en mijn dossier erop naslaan of ik niets vergeten ben. Het zijn voor mij de drie moeilijkste hoofdstukken vanwege de confrontatie met een voor mij moeilijke en zware periode. In deze periode heb ik opnieuw inhoud moeten geven aan mijn dagelijkse leven, zowel thuis als buitenshuis. Het was telkens vallen, opstaan en weer doorgaan … Ik kan wel zeggen dat deze hoofdstukken de meest enerverendste periode na mijn herseninfarct betreft. Ik wilde verder met mijn leven en het liefst de draad weer oppakken waar ik deze heb laten vallen met het herseninfarct. Het is een enorm gevecht geweest met mezelf en ik zocht constant mijn grenzen op en telkenmale heb overschreden Ik wilde niet opgeven, maar soms was het echt nodig om dingen op te geven en los te laten, omdat het gewoon niet meer ging. Hoe moeilijk en emotioneel dat vaak ook was.
Langzaam maar zeker komt het manuscript in de afrondingsfase terecht. Schrijven van een manuscript is nog maar het begin van het hele proces om een boek uit te geven. Volgende stap is om daadwerkelijk voorbereidingen te gaan treffen om het verhaal ook te gaan uitgeven. Hierbij komen hele andere aspecten aan de orde. Zoals juridisch advies inwinnen over het uitgeven van mijn verhaal. Ik wil een vriendin het manuscript laten lezen. Ik wil haar vragen om kritisch te kijken naar de inhoud, mijn schrijfwijze, is het verhaal duidelijk en compleet of roept het vragen op en zo ja welke vragen etc. etc.
Afhankelijk van het advies van de advocaat en de reactie van mijn vriendin neem ik definitief een besluit of ik mijn verhaal wel of niet wil en kan uitgeven in een boek. Indien ik hiertoe besluit moet ik een keuze maken of ik het boek wel of niet in eigen beheer uitgeef. Moet ik nadenken over de lay-out en allerlei overige zaken die komen kijken bij het uitgeven van een boek. Maar zover is het nog niet. In de komende weken ga ik eerst het manuscript afronden. Ik hou je op de hoogte van de verdere ontwikkelingen.
