Home / Overige / Waarom een boek schrijven over mijn herseninfarct?

Waarom een boek schrijven over mijn herseninfarct?

Iedere NAH-getroffene heeft zijn/haar eigen verhaal omdat de oorzaak, de gevolgen en de beperkingen voor iedereen anders zijn. NAH ontstaat in de loop van het leven en kent twee vormen:
Traumatisch hersenletsel: letsel ontstaan door een oorzaak buiten het lichaam  bijvoorbeeld door een auto- of  motor ongeluk, door een scherp voorwerp wat de hersenen binnendringt,  door een val met het hoofd op de
grond (val van de trap of van de fiets)
Niet-traumatisch hersenletsel: letsel ontstaan door een proces in het lichaam bijvoorbeeld een herseninfarct, hersenbloeding, een hersentumor, zuurstofgebrek ten gevolge van een hartstilstand, verdrinking of verstikking,
een infectie veroorzaakt door virussen en bacteriën.

Waarom een boek schrijven over NAH en de gevolgen? Ik wil om verschillende redenen mijn verhaal vertellen. In 2010 heb ik een herseninfarct gekregen en in de periode voorafgaand en de jaren erna is veel gebeurd. Het herseninfarct was een waarschuwing van mijn lichaam dat ik niet goed bezig was. Door een vervelende en emotionele echtscheiding en een verstoorde arbeidsverhouding op mijn werk had ik sinds lange tijd een veel te hoge bloeddruk. In de maanden vooraf aan mijn herseninfarct heeft mijn werkgever een ontslagprocedure gestart welke zij wegens het ontbreken van een dossier hebben verloren. De werksituatie voor en tijdens de ontslagprocedure heeft ervoor gezorgd dat ik ruim een jaar heb moeten werken onder spanning en stress. Dit alles heeft uiteindelijk geresulteerd in een herseninfarct. Een paar dagen later was op de MRI-scan diverse kleine littekens te zien van eerdere herseninfarctjes die ik heb gehad. Ik heb hier niets van gemerkt omdat het ging om een gebied waar geen functies zitten. Maar toch …

Mijn verhaal gaat over de gevolgen van het krijgen van een herseninfarct. Door het herseninfarct veranderde mijn leven van het ene op het andere moment en niets was meer vanzelfsprekend en niets ging meer automatisch. Door het herseninfarct had ik ineens last van onzichtbare beperkingen. Welke beperkingen en de invloed hiervan op mijn dagelijks leven werd pas in de loop van de tijd merkbaar. Het herseninfarct had op korte termijn gevolgen voor mijn mobiliteit, zelfstandigheid en onafhankelijkheid en op de langere termijn voor mijn werk en inkomen. Na het herseninfarct volgde een lange weg van hard werken, vallen en opstaan met een lach en een traan om weer op een volwaardige wijze te kunnen participeren in de samenleving.

Ik was niet bekend met Niet Aangeboren Hersenletsel, ook wel NAH genoemd. In mijn familie, vrienden en kennissenkring had niemand NAH. Ik wist absoluut niet wat een herseninfarct inhield, laat staan dat ik wist wat met de gevolgen konden zijn. Met het herseninfarct is voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan. Een wereld die niet altijd leuk en prettig is om in te vertoeven.

Ik hoop met mijn verhaal een bijdrage te kunnen leveren om meer bekendheid te krijgen over de gevolgen van NAH. Maar ook vertel ik over situaties waar ik als NAH-getroffen ongevraagd en ongewild in verzeild ben geraakt en afhankelijk werd van keuzes van anderen. Tegelijkertijd vraag ik om aandacht voor de gevolgen en consequenties van NAH bij een ieder die al dan niet beroepsmatig te maken heeft of krijgt met NAH-getroffenen, hun mantelzorgers en familieleden. Het gaat niet alleen om de zorg en revalidatie. Na de acute- en de revalidatiefase komt de chronische fase en als de getroffene is uitbehandeld begint het voor de NAH-getroffenen en zijn omgeving eigenlijk pas …

NAH krijg je namelijk nooit alleen. NAH heeft ook drastische gevolgen voor de omgeving van een NAH-getroffene. NAH-getroffenen en hun mantelzorgers zijn in onze maatschappij een onzichtbare groep, een ondergeschoven kindje, een groep die om verschillende redenen niet of nauwelijks voor zichzelf kan en wil opkomen. Per uur krijgen 17 mensen, door verschillende oorzaken, in Nederland NAH: of te wel ruim 148.000 mensen per jaar. Hoezo een onzichtbare groep, onbekend maakt onbemind is denk ik meer op zijn plaats …

Meer weten en benieuwd hoe het verder met mij is gegaan? Blijf mij via mijn blogs, Twitter en LinkedIn volgen.

Top